Հին Եգիպտոսը իրավունքի ուժով կարելի է համարել սանդալի հայրենիք: Աֆրիկայի տաք կլիման թույլ չէր տալիս կրել ծանր և անհարմար կոշիկ կենդանիների մորթիներից, այդ պատճառով այստեղ այն պատրատում էին ճանդալի ծառից, այստեղից էլ անվանումը՝ սանդալներ: կոշիկի թեթև հիմքը ամրացված էր ոտքերին հյուսված ժապավեններով: Այդ ժամանակաշրջանում կոշիկը թանկ հաժույք էր և և այն կրել կարող էին միայն փարավոնները և նրանց առական սեռի անմիջական ներկայացուցիչները: Կանայք՝այդ թվում թագուհիները քայլում էին ոտաբոբիկ: Կոշիկ հագնելու իրավունք նրանք ստացան միայն նոր թագավորության ժամանակ: կանացի և տղամարդկանց սանդալները ձևով նույնն էին: Հասարակ մարդիկ կրում էին ամենահասարակ, հյուսված կոշիկները, ավելի բարձր խավը կրում էր կաշվե սանդալներ թանկարժեք քարերով. Հին Եգիպտոսում նաև առաջացան առաջին կրունկներով կոշիկները: Այն հագնում էին հողագործներն ու դահիճները՝ առաջին հերթին որպեսզի չամրացված հողի վրա հեշտ քայլեն և երկրորդ՝կենդանիների արյունից պաշտպանվելոու համար:
