Ոչ բոլոր ամուսնական զույգերն են ի վիճակի լինում
բեղմնավորել և ունենալ երեխա: Շատ կանանց և տղամարդկանց դա տրված չէ: Բայց նրանք
ձգտում են, որ իրենց ընտանիքը լինի լիարժեք և փոխադարձ համաձայնության են գալիս` որգեգրել
երեխա:
ԵՎ հաճախ երկու ծնողների մոտ էլ հարց է առաջանում ե՞րբ և ո՞ր տարիքում պատմել
երեխային ճշմարտությունը, կամ Էլ թող դա ընդհանրապես
դարերով մնա գաղտնիք:
Ամեն ընտանիք ինքը պետք է որոշի՝ լսելով իր ներքին
ձայնին և հենվելով ինտուիցիայի վրա: Սակայն
մասնագետները միշտ գտնում էին և հիմա էլ գտնում
են, որ յուրաքանչյուր երեխա պետք է ամպայման,
անկախ տարիքից, ճշմարտությունը իմանա: Արտասահմանյան երկրների հոգեբանները կտրականապես
չեն խրախուսում ճշմարտությունը երեխայից թաքցնելը: Իր ծագումը պետք է, և պարտավոր է
իմանալ յուրաքանչյուր երեխա: Կյանքում լինում
են իրավիճակներ, երբ երեխան իմանում է այդ մասին օտար մարդկանցից և դա նրա համար
դառնում է ողբերգություն: Հենց այստեղ էլ առաջանում են կոնֆլիկտներ և անվստահելի հարաբերություններ որդեգրող ծնողների հետ: Եվ կրկին, երեխայի վստահությունը ձեռք
բերելը, բավականին դժվար կլինի:
Որդեգրող ծնողների համար երեխայի
հանդեպ անկեղծությունը հնարավորություն է տալիս նրանց հասկանալու և սիրելու համար: Ծնողները ներքուստ վախ են զգում: Լինում են
նաև այնպիսի իրավիճակներ, որ տարիներ անց հայտնվում է հարազատ մայրը, և բոլորի
համար անակնկալ է լինում:
Այդ պատճառով, ամենաճիշտը երեխային
փոքր տարիքում պատմելն է: Դա պետք է ասել դրական էմոցիաներով, որպեսզի երեխան
իրեն օտար չզգա նոր ընտանիքում: Բայց և ասել,
երեխային որ իր հարազատ մայրը վատն է` չարժե: Անհրաժեշտ է ընտրել այնպիսի բառեր, այնպես,
որ երեխան խղճա նրան և իր նոր ծնողներին:
Որդեգրած երեխային անհրաժեշտ է մեծ ուշադրության հատկացնել, տալ քնքշանք և սեր,
երկու ծնողների կողմից: Չէ որ, այդ փոքրիկը մեղավոր չէ, որ հենց ծնված օրից ճակատագիրը
փչացրել է իր կյանքը: Եվ ամենագլխավորը` պետք է քիչ լսել կողմնակի կարծիքներ: Իսկ եթե
առաջանում են խնդիրներ, դիմեք համապատասխան մասնագետի
No comments:
Post a Comment